Πριν από λίγο καιρό, το ενδιαφέρον μου για το πνεύμα της κολάσεως Μπέλιαλ, που αναφέρεται επίσης στο Γκέτεια, κορυφώθηκε. Διάβασα την περιγραφή του στο Γκέτεια και χωρίς να χρειάζομαι τις υπηρεσίες του, αναρωτιόμουν τι είχε να προσφέρει αν τον επικαλούσα. Για εκείνους που δεν ξέρουν ποιος είναι, εδώ. Για να κρατήσει τα πράγματα σύντομα, είναι ένας υψηλόβαθμος καταχθόνιος και αναφέρεται ότι δημιουργήθηκε αμέσως μετά τον Λούσιφερ.

Ο Μπέλιαλ είναι ένα πνεύμα του Ερμή και επομένως, όπως μου είπε ο ίδιος, πρέπει να λογοδοτήσει στον Μιχαήλ. Αν και έχει Δίδυμους (14 °) ως ζώδιο. Εξηγεί επίσης γιατί εμφανίστηκε ως Ρωμαίος στρατιώτης και συγκεκριμένα με κίτρινο χρώμα, καθώς ο Ήλιος κυβερνά τα ζώδια του Αέρα από μια στοιχειώδη προοπτική του οποίου ο Δίδυμος είναι ο μεταβλητός, τόσο προσαρμόσιμος. Οι ειδικές του δεξιότητες σχετίζονται με το ζώδιό του για το οποίο ξεχωρίζει να μπορεί να επηρεάσει τους άλλους / να πείσει τους άλλους στη βούληση του χειριστή. Με λίγα λόγια, είναι σε θέση να φέρει τον κόσμο στα πόδια σας με αυτήν την έννοια, θα κάνει τους άλλους να σας αγαπήσουν και να εγκρίνουν τις πράξεις σας, κάνοντάς σας έτσι να ανεβείτε στη ζωή. Άλλα πράγματα είναι η γενική επικοινωνία κ.λπ.

Πράγματα που παρατήρησα κατά τη διάρκεια του τελετουργικού:

– Ήταν απίστευτα ελαφρύς. Έχω συνηθίσει, όταν επικαλούμαι δαιμόνια, έντονα συναισθήματα, αλλά ήταν τόσο ελαφρύς όσο ο Αέρας (δεν προοριζόταν λογοπαίγνιο). Η απάντησή του: «Λοιπόν, επειδή είμαι δαίμονας, πρέπει να φέρω φωτιά και θειάφι;» * Αστείο *.
– Μου είπε ότι ήταν από το Τάγμα των Potestates, και περίεργως, αναστατώθηκε όταν είπα «Ω, ώστε έχεις δυνάμεις;» Η απάντησή του: «Όχι- είμαι από τους Potestates, ΧΩΡΙΣ δυνάμεις». Είναι το ίδιο και το αυτό επίσημα αλλά υπάρχει μικρή πιθανότητα να υπάρχει μια μικρή διαφορά από το ίδιο το τάγμα.
– Έχει μεγαλύτερη πρόσβαση στις σκέψεις στο μυαλό κάποιου από το γενικό πνεύμα, επίσης δεν αποτελεί έκπληξη όταν μου είπε ότι ο προστάτης μου εμπόδισε την πρόσβασή του στις βαθύτερες σκέψεις μου, όχι ότι τον ενόχλησε γιατί σέβεται την ιδιωτική ζωή.

Του ζήτησα να μου δώσει τις ικανότητές του και συμφώνησε, αλλά ήταν επικριτικός για το σπιτικό μου φαγητό ως προσφορά, δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς ακόμη και η Γκέτεια δηλώνει ότι απαιτεί μεγάλες προσφορές. Η αντίδρασή του στις προσφορές μου όταν σκέφτηκα να τον επικαλέσω όταν οι σκέψεις μου πάνω του τον έσυραν, όπως συμβαίνει με τις περισσότερες οντότητες για τις οποίες σκέφτομαι: «Ένα γεύμα, αυτό είναι;…. Εμ, εντάξει».
Το αποτέλεσμα ήρθε καθώς παρατήρησα βελτίωση. Ελάχιστο, αλλά ακόμα ίσο με αυτό που του έδωσα. Το τελευταίο είναι ότι είναι πιο ουδέτερος για την επιστροφή στον παράδεισο, ήταν σαν «Ε, δε βαριέσαι».